Anna Maria Nowakowska napisała opowieść, w której śmiech przez łzy jest na porządku dziennym i której nie sposób zapomnieć. Dziunia to mężatka koło trzydziestki, mieszka w małej miejscowości, mają tam z mężem malutki domek z ogródkiem, który wymaga remontu. Na to jednak brakuje im ciągle pieniędzy, wtedy to pojawia się cioteczka z Anglii. Kazia proponuje Dziuni pomoc przy znalezieniu pracy na Wyspach oraz zakwaterowanie w swoim domu. Po przyjeździe do Anglii okazuje się, że znalezienie pracy to nie jest taka prosta sprawa. Mamy tu ukazany realistyczny i przejmujący obraz emigracji, pełen ksenofobii, chciwości, sarkazmu, ironii i absurdu. Tytułowa bohaterka jest jak lustro społeczeństwa – w jej losach, w jej charakterze odbijają się całkiem realne problemy, te same lęki i pragnienia, jakie nosi w sobie większość z nas.
